DOORBREEK HET SOCIAAL ISOLEMENT
Veel mensen worden door corona geconfronteerd met de effecten van isolement. Maar wat als je altijd met deze situatie te maken hebt? In Nederland zijn er minstens 80.000 kinderen die niet alleen nu, maar altijd in sociaal isolement leven én thuis zorgen en problemen hebben. Door die problemen kunnen kinderen zich minder goed ontwikkelen. Omdat ze opgroeien in gezinnen die weinig steun krijgen uit hun omgeving en het zelf lastig vinden om vrienden te maken, is hun ontwikkeling extra in gevaar. De impact is groot.
Het Vergeten Kind deed onderzoek naar de impact van een sociaal isolement onder kinderen met moeilijke thuissituaties. De stichting interviewde 38 jongeren en 35 ouders die het zelf meemaakten. 154 hulpverleners die werken met kinderen in een isolement, vulden een vragenlijst in. Kinderen die thuis problemen hebben en opgroeien in isolement, blijken te maken te hebben met vijf elementen:
- hun hele gezin krijgt weinig steun en staat er alleen voor. 91% van de ouders heeft zelf te weinig mensen om zich heen die ze om hulp kunnen vragen
- kinderen vinden het moeilijk om vrienden te maken. 94% van de ouders vertellen dat hun kinderen nooit, of sporadisch vriendjes meenemen naar huis.
- kinderen moeten van school wisselen. 77% van de kinderen in deze doelgroep heeft moeten wisselen van school, gemiddeld maar liefst drie keer. Bijvoorbeeld door pesten, een uithuisplaatsing, verhuizing na een scheiding of overstap naar speciaal onderwijs.
- kinderen worden buitengesloten en gepest. 50% van de kinderen is gepest en/of buitengesloten, zowel door kinderen als door volwassenen en 72% voelt zich alleen, onbegrepen en is onzeker.
- een (eventuele) uithuisplaatsing maakt het sociaal netwerk nog kleiner.
Sociaal isolement heeft grote gevolgen voor ontwikkeling kind
Kinderen komen maar moeilijk uit hun isolement. Een langdurig isolement heeft grote gevolgen voor de ontwikkeling van een kind. Het is een risicofactor voor huiselijk geweld. Uit eerder onderzoek weten we bovendien dat geïsoleerde kinderen gemiddeld minder zelfvertrouwen hebben en meer last hebben van depressieve gevoelens en angst. Ze doen meer aan zelfbeschadiging en hebben vaker suïcidale neigingen. Ook hun hersenontwikkeling kan door een isolement beïnvloed worden. Jongeren die zonder steun van hun netwerk de jeugdzorg verlaten, hebben vaker geen baan, geen stabiele huisvesting en geen opleiding. Ze hebben meer problemen met criminaliteit, geweld in relaties en drugs- en alcoholgebruik.
Hulpverleners: ‘Sociaal netwerk is noodzakelijk, maar te weinig tijd om daarbij te helpen’
Hulpverleners herkennen deze benarde situatie van kinderen en willen hen daar graag uit helpen, blijkt uit dit onderzoek. Toch is het volgens hen in de praktijk lastig om het netwerk van een kind te verstevigen. Bij het merendeel van de hulpverleners, 62%, lukt dat veel te weinig of alleen in sommige gevallen. Vooral zorgverleners op een leef- of behandelgroep komen er weinig aan toe. Hulpverleners vertellen dat het opbouwen van een netwerk veel tijd en aandacht vraagt en dat die er niet is.
Lees hier het volledige onderzoek 'Ik voelde me alleen en dacht dat ik niet goed genoeg was'