De laatste bestemming van de koffer was Zwolle. Na Utrecht, Groningen en Almere de vierde stad. Voor het stadhuis, hartje centrum stond de levensgrote koffer van Stichting Het Vergeten Kind. Samen met Ronald Buitenhuis, senior beleidsadviseur Jeugdhulp van de gemeente Zwolle, Margot Ende- Van den Broek (directeur Het Vergeten Kind), ervaringsdeskundige Wilco en enkele jeugdhulp organisaties werd het probleem van het doorplaatsen van kinderen in jeugdzorg besproken, met een krachtige oproep tot actie.
Margot Ende- Van den Broek opende het gesprek met de boodschap die we de afgelopen periode vaak en krachtig hebben gedeeld. “Het is onacceptabel dat kinderen keer op keer moeten verhuizen, met verwoestende gevolgen voor hun mentale gezondheid, sociale leven en ontwikkeling. Gemeenten hebben de verantwoordelijkheid om uit huis geplaatste kinderen veiligheid en stabiliteit te bieden. Want dat is immers vaak de reden waarom kinderen uit huis geplaatst worden. Maak die belofte waar met voldoende stabiele en aandachtsvolle woonplekken waar kinderen kunnen blijven zolang als nodig.”
Uithuisplaatsing moet zo thuis mogelijk zijn
Ronald Buitenhuis, senior beleidsadviseur Jeugd van de gemeente Zwolle: “Heel goed dat Het Vergeten Kind de pijnlijke gevolgen van doorplaatsingen zo indringend onder de aandacht brengt. Dit gaat ons aan het hart en daarom hebben we ook meegewerkt aan het data-onderzoek. Liefst plaatsen we kinderen helemaal niet uit huis. Maar als het toch moet, dan zo thuis mogelijk. En zonder doorplaatsingen. We pakken dit samen met onze jeugdzorgpartners op, want kinderen horen thuis óf zo thuis mogelijk.
Zichtbaar geraakt
De persoonlijke verhalen van ervaringsdeskundigen maakten diepe indruk op de
aanwezigen. Zo deelde Wilco zijn verhaal. “Het constante doorplaatsen maakte het bijna
onmogelijk om mij ergens thuis te voelen of mensen toe te laten”, legt hij uit. Hij durfde
geen nieuwe vriendschappen aan te gaan, bang dat hij ze toch weer zou verliezen. En
dat sijpelt door tot de dag van vandaag. “Ik vind het nog steeds lastig vrienden te maken
en relaties aan te gaan.”.
Zoals in iedere stad eindigde het gesprek met ervaringsdeskundige die het manifest aan de Zwolse afvaardigden overhandigden.
