Het verhaal van Chiara, 10 jaar

Chiara_web.pngChiara is 10 jaar. Als baby van 9 maanden werd ze uit huis geplaatst. Haar moeder heeft een verstandelijke beperking en haar vader is zolang ze zich herinnert depressief. Chiara huilde als baby veel. Alsof ze aanvoelde dat er bij haar thuis altijd veel spanningen waren. Haar vader trok zich steeds verder terug in zijn eigen wereld en haar moeder kon niet omgaan met haar huilbuien. Uiteindelijk leidde dat tot onveilige situaties. Daarom ging Chiara naar een pleeggezin, in een dorp naast de stad waar ze is geboren. Dat leek goed te gaan. 

Tot bleek dat ze door haar tijd als baby behoorlijk beschadigd is. Ze vindt het moeilijk om mensen te vertrouwen en heeft van haar pleegouders telkens de bevestiging nodig dat ze haar lief vinden en dat ze mag blijven. Toen haar pleegouders vertelden dat ze met zijn tweeën een weekje op vakantie gingen en zij bij een pleegoom en -tante zou logeren, knapte er iets. De eerste nacht dat ze er logeerde, liep ze weg. 

Chiara werd steeds geslotener en begon vaker weg te lopen, ook van school. Daardoor werd het voor haar pleegouders te moeilijk om voor haar te zorgen en haar veilig te houden. Ze ging tijdelijk naar een leefgroep in een instelling, maar daar kon ze niet lang blijven. Een tweede pleeggezin durfde het wel met haar aan, maar hield het na een half jaar toch niet vol. Zo kwam Chiara op de groep terecht waar ze nu is. Ze weet nog niet of ze daar kan blijven en zo niet, waar ze dan heen gaat. ‘s Nachts heeft ze steeds vaker paniekaanvallen, maar dat vertelt ze niet aan haar begeleiders, want ze probeert zo ‘normaal’ mogelijk over te komen. Ze doet haar best om overdag, als de begeleiders erbij zijn, zichzelf in de hand te houden. Want ze is bang dat ze voor een vijfde keer moet verhuizen.  

Helaas is het verhaal van Chiara niet uniek. In Nederland groeien maar liefst 100.000 kinderen op in een onveilige of onleefbare situatie. Soms worden ze uit huis geplaatst, soms blijven ze thuis wonen. Maar altijd laten deze nare ervaringen diepe sporen na. Het maakt kinderen onzeker, bang, verdrietig en boos. Dat gun je toch geen enkel kind?! 

Met jouw steun vormen we een stevig vangnet, zodat kinderen als Chiara er niet alleen voor staan.

We strijden ervoor dat ze - thuis of elders - de hulp en begeleiding krijgen die ze verdienen. En dat ze tijdens speciale kinderactiviteiten worden overladen met positieve aandacht. Wil jij ook dat kwetsbare kinderen zich veilig voelen en zich kunnen ontplooien? Dat ze sterker in het leven staan en beter met de problemen thuis om kunnen gaan? Steun dan ons werk.

Steun de vergeten kinderen en word donateur van Het Vergeten Kind!

Ja, ik doneer