De decembermaand staat voor gezellig samenzijn met familie en cadeautjes onder de boom. Voor kinderen die opgroeien in een moeilijke thuissituatie of zelfs niet meer thuis wonen, is dat geluk ver te zoeken. Kerstmis wordt zelden vrolijk en feest is het nooit.
Duizenden kinderen in Nederland kijken op tegen de feestdagen. Ze voelen zich eenzamer dan ooit. Of de decembermaand brengt pijnlijke herinneringen in hen naar boven. Omdat Kerstmis bij hen geen feestje was. Geen gezellige tijd met familie. En er al helemaal geen sprake was van lekker eten en cadeautjes.
Tess (13) woont thuis bij haar moeder. Haar ouders zijn al een tijdje uit elkaar, haar vader ziet ze nauwelijks. Alleen af en toe onder begeleiding. Hij kampt met een psychische ziekte, waardoor hij onvoorspelbaar gedrag vertoont. Tess weet nooit in welke stemming hij is als ze hem ziet.
Vaders op de voetbalclub
Op de voetbalclub kan Tess haar energie goed kwijt, maar ze blijft het pijnlijk vinden als andere vaders komen kijken of hun kind ophalen. Er wordt weleens gevraagd waarom haar vader er nooit is, dan verzint ze altijd een smoes. Ze wil niet dat andere kinderen te weten komen dat haar vader ziek is.
“Ik word vaak verdrietig als ik andere vaders bij het voetballen zie….”
Overlijden van opa
Vorig jaar in december is haar lievelings opa overleden. Tess had veel steun aan hem en kon altijd goed praten over haar vader en haar onzekerheden. Ze is nog steeds enorm verdrietig dat hij er niet meer is en met de komst van de decembermaand wordt dat extra pijnlijk.
Deze kerst willen we ten minste 7.000 kinderen iets geven om naar uit te kijken, even op adem te kunnen komen en gewoon kind te kunnen zijn. Dan doen we door volledig verzorgde dagjes uit te organiseren en verrassingsboxen vol met bak- en knutselspullen uit te delen.
