Ivar van den Dobbelsteen is een van de waterpolotrainers die met veel interesse onze trainingen over het pedagogische klimaat van aandacht heeft gevolgd. Én met veel plezier. “Ik ben mijzelf ook nog steeds aan het ontwikkelen.”
Onlangs zijn Het Vergeten Kind en de Koninklijke Nationale Zwembond (KNZB) een samenwerking aangegaan: meer focus op de pedagogische kant van de sport. Oftewel, zorgeloos zwemplezier in een veilige omgeving mét aandacht voor het kind. Vanuit de zwembond is men gestart met het aanbieden van een training in ons pedagogische klimaat van aandacht aan een aantal waterpolotrainers, waaronder Ivar. Hij is – naast docent lichamelijke opvoeding – trainer van ambitieuze jeugdwaterpoloërs die vanuit verschillende clubs bij hem komen trainen.
“Ook daarbinnen heb ik deelnemers die buiten de lijntjes kleuren qua gedrag,” vertelt Ivar, “omdat het bijvoorbeeld niet goed gaat thuis of op school.” Die thematiek komt ook terug in de trainingen, die hij als zeer waardevol beschouwt. Daar werden diverse casussen besproken van schurend gedrag, zoals hij dat omschrijft.
“Zoals op een internationaal toernooi waar een paar jonge waterpoloërs nogal moeite hadden met hun rol als reservespelers. Terwijl van tevoren hierover duidelijk was gecommuniceerd, drukte dit toch een negatieve stempel op het geheel. Hoe kun je bepaalde gevoelens van zowel jongeren, en ook hun ouders, goed managen? Maar ook – zoals in een andere casus – hoe om te gaan met opmerkingen over diverse culturele achtergronden.”
Ik ga nu minder op mijn fingerspitzen-gevoel af en wil sneller en gestructureerder reageren dan voorheen.”
Ivar, waterpolotrainer
Rolmodel
Hij heeft er veel van opgestoken, zoals het herkennen van gedrag. Laat iemand zijn eigen gedrag zien of zie je toch een persoon waarbij het niet lukt om achter of door het gedrag heen te kijken? Ivar: “Ik ga nu minder op mijn fingerspitzen-gevoel af en wil sneller en gestructureerder reageren dan voorheen.” Hij doelt daarbij op een situatie waarnemen, in actie komen om vervolgens de oplossing en verantwoordelijkheid bij de jongere neer te leggen. “Ja, ik ben mij bewust van het feit dat ik een rolmodel voor ze ben en dus altijd het goede voorbeeld moet geven. Als ik dat niet doe, wat kan ik dan van hen verwachten? Ik probeer bovendien iedereen te laten zien dat ze er zijn én dat ik er voor de jongeren ben.”
Bewustwording is al een belangrijke stap in het proces van aandacht geven.
Ivar, waterpolotrainer
Ontwikkelen
Of zijn sporters nu een andere Ivar gaan zien? “Ik ben mijzelf ook nog steeds aan het ontwikkelen. Als ik mijn eigen gedrag in positieve zin met 3% verbeter, dan hebben zij er ook wat aan. Nee, ik ben niet opeens een totaal andere Ivar, maar ik heb nu wel duidelijker voor mijzelf hoe om te gaan met bepaalde schurende situaties.” Die bewustwording is al een belangrijke stap in het proces van aandacht geven. En het levert ongetwijfeld uiteindelijk ook betere prestaties op. “Als iemand zich prettig voelt in de training, gaat hij of zij ook beter presteren,” aldus de coach vanaf de badrand.
