De decembermaand staat voor gezellig samenzijn met familie en cadeautjes onder de boom. Voor kinderen die opgroeien in een moeilijke thuissituatie of zelfs niet meer thuis wonen, is dat geluk ver te zoeken. Kerstmis wordt zelden vrolijk en feest is het nooit.
Duizenden kinderen in Nederland kijken op tegen de feestdagen. Ze voelen zich eenzamer dan ooit. Of de decembermaand brengt pijnlijke herinneringen in hen naar boven. Omdat Kerstmis bij hen geen feestje was. Geen gezellige tijd met familie. En er al helemaal geen sprake was van lekker eten en cadeautjes.
Jesse (14) woont thuis bij zijn moeder en broertje. De broertjes hebben op zeer jonge leeftijd huiselijk geweld meegemaakt. Daar hebben ze de nodige trauma’s aan overgehouden. Ook hun moeder kampt met trauma’s, uit haar eigen verleden maar ook uit de relatie met de vader van Jesse. De vader is niet meer in beeld en het gezin krijgt hulp om hun nare ervaringen te verwerken.
Pijnlijke herinneringen aan kerst
Jesse kan zich de eerste keer dat zijn vader geweld gebruikte tegen zijn moeder nog heel goed herinneren. Het was vlak voor kerst. Jesse en zijn moeder hadden de boom opgetuigd, maar volgens zijn vader was er ‘iets’ niet goed aan de boom. Jesse begrijpt nog steeds niet wat hij toen fout had gedaan … Zijn vader smeet de kerstboom omver en greep zijn moeder
vast. Jesse verdween naar zijn kamer totdat zijn moeder hem kwam halen en vertelde dat zijn vader het zo allemaal niet bedoeld had.
“Kerst brengt pijnlijke herinneringen naar boven, dat was de eerste keer dat mijn vader geweld gebruikte…”
Bergafwaarts
Vanaf dat eerste moment ging het snel bergafwaarts met zijn vader. Zijn opvliegerige karakter kwam steeds vaker naar boven, waardoor Jesse zich terugtrok op zijn kamer. Momenten met elkaar stonden bol van de spanning omdat iedereen in het gezin bang was voor een uitbarsting. Thuis was het niet meer fijn of gezellig. Inmiddels is de vader van Jesse niet meer in beeld en gaat het langzaam beter met hem, zijn broertje en zijn moeder.
Dankzij alle hulpverlening krabbelen ze op, maar de fijne momenten met elkaar zijn
nog steeds spaarzaam. “Ik hoop zo dat we binnenkort iets fijns met elkaar kunnen
doen, zonder spanning te voelen …”
Deze kerst willen we ten minste 7.000 kinderen iets geven om naar uit te kijken, even op adem te kunnen komen en gewoon kind te kunnen zijn. Dan doen we door volledig verzorgde dagjes uit te organiseren en verrassingsboxen vol met bak- en knutselspullen uit te delen.
