Midden in het Brabantse bos, verscholen tussen de bomen, staat een vrolijk vakantieverblijf met een enorm klimrek, een sportveld, en er zijn kinderen aan het spelen. De zon schijnt, de geur van dennennaalden vult je neus — dit is vakantie. Deze week genieten kinderen van 9 tot 12 jaar die niet de kans krijgen onbezorgd kind te zijn, een welverdiende break.

De hele dag buiten

Het is ochtend en tijd voor fruit en zonnebrand. Een meisje met een vrolijke vlecht schuift aan en pakt een banaan. Ze heet Lara en is tien jaar. “Het is hier zo leuk omdat we de hele dag buiten zijn!” vertelt ze. Naast haar zit Sammie, de vriendin die ze deze week heeft gemaakt.
Sammie — ook tien — vult aan: “En de leiding is lief. Ze zijn allemaal zo verzorgachtig.”

Positieve aandacht

Zo’n 100.000 kinderen in Nederland krijgen thuis niet de aandacht die ze nodig hebben en groeien op met serieuze problemen. Op school vallen ze vaak buiten de boot en ook vriendjes maken is lastig. Tijdens een Heppie vakantie ervaren deze kinderen gelukkig iets heel anders.

Projectmanager Heppie Vakanties & Weekenden Jordi Halfman vertelt: “Bij Heppie staan positieve aandacht en een duidelijke structuur centraal. Precies wat deze kinderen nodig hebben om te groeien. We spelen, ravotten, dansen, koken en knutselen, voor elk kind wat wils. Het draait om wat wél lukt — en als iets niet meteen goed gaat, krijg je gewoon een nieuwe kans. De succeservaringen die deze kinderen hier opdoen, zijn cruciaal
voor hun verdere ontwikkeling.”

Heppie-virus

Als alle koppies zijn ingesmeerd met zonnebrand, neemt begeleider Mirjam een groepje kinderen mee naar de buitenworkshop Djembé spelen. Mirjam is al elf jaar vrijwilliger. “Ik heb het Heppie-virus!” lacht ze terwijl we het bos inlopen. “En dat komt omdat ik zie dat de kinderen hier ontspannen, zich gezien voelen, maar vooral: erkenning van elkaar krijgen.
Hé, er zijn meer kinderen zoals ik, denken ze. Dat geeft vertrouwen en zorgt ervoor dat ze hier wel vrienden maken.”

Klimaat van Aandacht

Het lied We will rock you klinkt door de bomen. Marciano van twaalf jaar trommelt er vrolijk op los. Ook hij is hier heppie. “Ik word best wel snel boos en mijn ouders worden thuis dan boos terug. Hier gaat het anders. Vanochtend was ik boos aan het worden en toen zei een
begeleider: ‘Zullen we even een potje Uno spelen?’ Dat was fijn, want de boosheid ging weg.”
Coördinator Jordi glimlacht. “Dit is het Klimaat van Aandacht waarin alle vrijwilligers zijn getraind. Deze basishouding staat voor erbij horen, samen spelen en positieve aandacht. Omdat we werken met één begeleider op drie kinderen, kunnen we altijd meedoen en
meespelen. Op die manier zijn we negatief gedrag voor en kunnen we het ombuigen tot een positieve ervaring.”

Nieuwe vrienden

Voor deze groep is de Heppie Vakantie morgen weer afgelopen. Sammie vindt dat natuurlijk jammer: “Het lachen met anderen zal ik het meeste missen.” Met een big smile kijkt Lara naar haar vriendin. “Ja, we hadden echt vaak de slappe lach.” Even kijkt Sammie droevig,
maar besluit dan positief te blijven. “Ja, we moeten naar huis, maar we hebben in mooie natuur gespeeld met lieve leiding en …” ze pakt Lara even stevig vast, “we hebben nieuwe
vrienden gemaakt!”