Jason (23): ‘Door de gesloten jeugdzorg heb ik nu nog meer trauma’s’

Dat Jason opgroeide in een omgeving met veel huiselijk geweld, ziet hij als ‘domme pech’. Maar dat hij vervolgens als een crimineel werd opgesloten, heeft hem enorm beschadigd. “De gesloten jeugdzorg heeft mijn wereldbeeld verwoest.” 

“Ik was suïcidaal en had hulp nodig. Maar ik kreeg geen hulp, geen therapie, geen school. Vriendschappen vielen weg. Alles wat ik had, is stukgemaakt. Geweld kende ik al. Wat ik nodig had, was het tegenovergestelde: een liefdevolle, veilige omgeving.” Maar wat Jason tegenkwam was juist wederom geweld, afzondering, isoleercellen en repressie. “Als je suïcidaal bent, en iemand doet de deuren op slot, is het probleem niet ineens weg.”

“De gesloten jeugdzorg is geen behandelsetting, het is een gevangenis zonder behandeling. Een systeem waar je niet tegen kunt vechten. Je bent machteloos. Je krijgt te maken met aardige medewerkers die je elk moment in de isoleer konden zetten. Heel onberekenbaar. In de gesloten jeugdzorg zitten hartstikke kwetsbare kinderen. Dat trekt uitersten aan: zeer betrokken mensen, maar ook hele slechte mensen. Er was geen controle, dus ze konden doen en laten wat ze wilden.” 

“Pas jaren later, op mijn tweeëntwintigste, heb ik de hulp gevonden voor mijn problematiek; traumatherapie. Dat is fijn en tegelijkertijd pijnlijk, want waarom kreeg ik die hulp toen niet? En nu heb ik niet alleen mijn jeugdtrauma’s te verwerken, maar ook die van de gesloten jeugdzorg.” 

Jason heeft weinig hoop op de toekomst. “Ineens moet ik functioneren in een samenleving die mij eruit heeft gezet. Ik pas niet meer. Dat voel ik aan alles. Op de universiteit, in mijn dagelijks leven.”

Naast de automutilatie-littekens op zijn arm heeft Jason het cijfer ‘2710’ getatoeëerd. “Het aantal kinderen dat in 2017 in de gesloten jeugdzorg zat,” verklaart hij. “Een recordaantal. Dat wil ik nooit vergeten.”

Vind je ook dat gesloten jeugdzorg moet stoppen? Teken de petitie 'Stop gesloten jeugdzorg'!

TEKEN DE PETITIE


JasonDit is de echte Jason

Jason (23) heeft tussen zijn zestiende en zijn achttiende in gesloten instellingen gezeten, van december 2014 tot januari 2016. Eerst werd hij in de gesloten psychiatrie geplaatst en een week na zijn zeventiende verjaardag verhuisde hij naar de gesloten jeugdzorg. Jason heeft twaalf maanden in de gesloten jeugdzorg gezeten.

Jason maakt onderdeel uit van de ExPex (Experienced Experts). Dit zijn getrainde jongeren die zelf ervaring hebben in de jeugdhulp en zich inzetten als maatje van jongeren en/of adviseur van instellingen en overheden. 

Heb jij soortgelijke ervaringen binnen de gesloten jeugdzorg vanaf 2008? En wil je in contact komen met andere ervaringsdeskundigen mail dan naar [email protected]

Lees hier de andere verhalen

Documentaire 'Jason'

Filmmaker Maasja Ooms volgt Jason van heel nabij terwijl hij worstelt met de psychische effecten van een traumatische jeugd, die alleen maar groter werden nadat hij op zestienjarige leeftijd door jeugdzorg werd opgesloten.
Bekijk de documentaire >>

Stop gesloten jeugdzorg

TEKEN DE PETITIE

Lees welke impact gesloten jeugdzorg heeft

Verhalen

STRIJD MEE, word donateur

JA, ik word donateur!

Wil je ook je verhaal kwijt of om advies vragen? Je kunt anoniem contact opnemen met een hulpverlener. 

MIND Korrelatie