Tijdens het debat over jeugdzorg gisteren passeerden veel onderwerpen: financiering, toekomstscenario’s, eigen bijdragen. Maar één punt sprong er schril uit: de voorgenomen wetswijziging die het opnieuw mogelijk maakt om deuren in gesloten jeugdzorg op slot te draaien. Voor ons is dit een flinke stap terug in de afbouw van gesloten jeugdzorg.
Terug in de tijd
Demissionair staatssecretaris Judith Tielen (Jeugd, Preventie en Sport) zegt de klok niet terug te willen draaien. Toch gebeurt dat precies wanneer zij kinderen opnieuw wil insluiten, al zou het alleen gelden in “uitzonderlijke situaties”, voor “een kleine specifieke doelgroep” en “op eigen verzoek”. Risico’s van deze wetswijzigingen werden besproken tijdens het debat. Zoals het te makkelijk inzetten van deze maatregel, zeker in een sector met personeelstekorten, en dat dit leidt tot meer insluiting en achteruitgang van de zorg.
Negeren
Het op slot draaien van de deuren en afzonderingsruimtes mogelijk maken, dat mag niet de norm worden volgens Tielen. En beweert daarom ook de wetswijziging zorgvuldig voor te bereiden met onder andere ervaringsdeskundigen. Dat voelt ontzettend leeg. Kinderen vertellen al jaren wat gesloten deuren met hen doen: trauma op trauma. Hun stem wordt opnieuw genegeerd.
Wet in voorbereiding
Kortom: staatssecretaris Tielen zet de wetswijziging door. De wetswijziging wordt voorbereid en later in consultatie gebracht. Daarom blijven wij ons uitspreken. Een kamerdeur op slot helpt geen enkel kind. Echte veiligheid en een positieve groepssfeer ontstaan niet door repressie, maar in kleinschalige, aandachtsvolle woonvoorzieningen met voldoende en goed opgeleide hulpverleners.
Daarnaast moeten we verder kijken dan de instelling. Tijdig ingrijpen in de thuissituatie van kinderen kan voorkomen dat een uithuisplaatsing überhaupt nodig is. En dan is deze wetswijziging al helemaal overbodig.
