"We maakten veel lol en konden alles wat er in ons leven gebeurde een beetje opzij zetten"

26 juni 2018

Elke (17) woont al sinds haar zevende niet meer thuis. Via een aantal tussenstops belandde ze op haar tiende in een gezinshuis. Op haar veertiende ging ze voor het eerst mee op een Heppie-vakantie en dat vond ze geweldig.

Elke portret

"Op mijn zevende ben ik uit huis geplaatst. Mijn moeder was weggegaan toen ik vier was en het was voor mijn vader lastig om voor me te zorgen. Ik werd vaak boos en vond het moeilijk om me te hechten. Het was een lastige tijd. Toen ik in een gezinshuis terecht kwam, ging het beter. Een gezinshuis is een plek waar kinderen opgroeien die niet meer bij hun ouders kunnen wonen. Om het weekend logeer ik bij mijn vader en mijn stiefmoeder.

Ik was veertien jaar toen ik voor het eerst mee naar het Heppie-vakantie mocht. Het was een hartstikke leuke week. Ik was blij dat ik niet de hele zomer in het gezinshuis hoefde te blijven. Het kamp was op een hele mooie plek, in een groot gebouw, waar we met alle kinderen leuke dingen konden doen. We waren veel buiten. We hadden een klimbos, maar je kon ook voetballen of skelteren. Als het weer niet goed was, bleven we binnen en konden we knutselen. Er was ook een bonte avond waar we een stukje instudeerden en opvoerden voor elkaar. Dat vond ik leuk want ik zat op school ook al bij de theatergroep.De sfeer met de kinderen onderling was ook heel gezellig. We maakten kennis met elkaar en eigenlijk was iedereen na een dag al gewend en vonden we elkaar heel aardig.

Elke groep

"Omdat iedereen wel ‘iets’ heeft thuis, kon je er makkelijk met elkaar over praten."

Maar we maakten vooral veel lol samen en konden zo alles wat er in ons leven gebeurde, een beetje opzijzetten. De sfeer was altijd zó leuk dat als we na een week weer weggingen, we elkaar eigenlijk niet konden missen. Dat kwam ook door de begeleiders. Bij Heppie-vakanties zit je in kleine groepjes: drie kinderen vallen onder één begeleider en die kun je dan de hele week aanspreken. Dat is fijn. Mijn lievelingsbegeleider was Daan. Zij was echt heel erg leuk. Ze zong de hele tijd rare liedjes en verzon voor de bonte avond altijd iets om de andere begeleiders een beetje te plagen.

"Als ik hoorde dat ik mee mocht met een Heppie-vakantie, keek ik daar al weken naar uit"

Ik ben blij dat ik het heb kunnen doen en vind het jammer dat ik volgend jaar niet meer mee kan omdat ik dan ouder dan 18 ben. Ik hoop dat  Hotel Heppie Almere er ook echt gaat komen. Het is voor kwetsbare kinderen belangrijk om een veilige plek te hebben waar ze vakantie kunnen vieren, waar ze even hun problemen kunnen vergeten en lol kunnen maken."

BOUW MEE AAN HUN TOEKOMST, BOUW MEE AAN HOTEL HEPPIE ALMERE

Er zijn veel meer kinderen en jongeren in Nederland zoals Elke. We krijgen dan ook veel meer aanmeldingen voor de Heppie-vakanties dan dat er plaatsen zijn, Hierdoor zijn de wachtlijsten lang. We willen daarom in 2019 starten met de bouw van Hotel Heppie Almere, één grote, liefdevolle plek voor al die duizenden kinderen die het nodig hebben. We kunnen dit niet alleen, jouw hulp is ook en juist nu hard nodig. Bouw mee aan de toekomst van kinderen die ten onder dreigen te gaan aan trauma’s en negatieve ervaringen. 

doneer nu

Help mee

Alleen samen kunnen we ervoor zorgen dat kwetsbare kinderen in Nederland hun verleden achter zich kunnen laten en kunnen werken aan een toekomst. Help je mee?

Doneer nu

Kom in actie

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

steunen als bedrijf

Word partner