“Door gebrek aan aandacht, dacht ik dat ik het nooit zou redden.”
De 19-jarige Noah is opgegroeid in een onveilige thuissituatie. Toen hij het niet meer aan kon, is hij gevlucht. Via de politie belandde hij in jeugdzorg. Daar ervaart hij een groot gebrek aan aandacht. “Het is nog nooit gebeurd dat iemand de tijd nam om naar mij te luisteren.”
Al sinds zijn twaalfde heeft Noah te maken met jeugdzorg. Hij heeft op verschillende plekken gewoond, van open groepen tot crisisplekken en klinieken. Deze plekken hadden voor hem een schrijnende overeenkomst, namelijk dat er nooit ruimte werd gemaakt om naar hem te luisteren. “Aandacht is voor mij iemand die echt de tijd voor me neemt en me helpt met mijn problemen.”
Tekortschieten
Hulpverleners schieten vaak tekort, vindt Noah. “Ik heb lang het gevoel gehad dat er strikte verwachtingen van me waren, zonder dat er begrip was voor mijn depressie. Er werd geen tijd genomen om naar mijn persoonlijke situatie te kijken.” Noah herinnert zich een paniekaanval. “Ik wilde begrip, maar kreeg het tegenovergestelde. Mijn begeleiders reageerden boos en overwogen serieus om mij weg te sturen. Toen ik later probeerde uit te leggen dat dit de situatie juist verergerde, zeiden ze er volgende keer rekening mee te houden, maar dat gebeurde niet.”
Boos en onbegrepen
Noah geeft zichzelf continu de schuld van alles. Doordat hij nooit de aandacht kreeg waar hij naar verlangde, vindt hij het nog steeds moeilijk om van zichzelf te houden. “In jeugdzorg kreeg ik constant te horen dat het aan mij lag. Ik voelde me in de steek gelaten en had het gevoel dat ik het nooit zou halen.”
Toekomst
Als het gaat om de vraag wat er anders moet, is Noah vastberaden, “Jongeren delen eerder hun problemen als er aandacht is voor hun persoonlijke situatie. Ik was bijvoorbeeld verslaafd en verzweeg dat voor mijn groepsleider. Bang dat ik zou worden weggestuurd. Totdat een hulpverlener zei dat ik niet langer hoefde te liegen. Ze wilde weten waarom ik gebruikte en beloofde me niet weg te sturen. Ik heb haar in vertrouwen genomen en samen hebben we gezocht naar de reden achter mijn verslaving en die aangepakt. Dus neem de tijd om vertrouwen te winnen, pas dan kun je achter de muur van kinderen kijken.”