Spoken word Lieke
Jongerenraadslid Lieke bracht tijdens het Nationale Jeugdzorgdebat 2025 haar verhaal, als inleiding op de stelling: Het op slot draaien van slaapkamerdeuren is onvermijdelijk om de veiligheid van hulpverleners en andere jongeren te waarborgen. Het ging al volgt:
2403
Stond er op mijn kamerdeur
Geen naam
Alleen een nummer
Een deur van centimeters dik
Met een luikje
Het was een cel
Met lege witte muren
Maar zwarte herinneringen
Meubels vastgetimmerd aan de grond
En een camera die de hele dag
In de gaten kon houden wat ik deed
Deuren waren op slot
De buitenwereld was onbereikbaar
Mijn vrijheid was afgepakt
Alsof ik een misdaad had gepleegd
Maar sinds wanneer is het een misdaad
Als je als slachtoffer van je eigen trauma’s
Het even niet meer weet
En hulp nodig hebt
Ik had niks misdaan
Ik had de wet niet overtreden
Ik hield me aan de regels en toch
Werd ik opgesloten
Omdat ik voelde
Ik vroeg om iemand die me zag
Maar ze bekeken me
Ik vroeg om iemand die luisterde
Maar wat ik kreeg was stilte
Ik vroeg om bescherming
Maar ik werd opgesloten
Want ik was het probleem
En toen kwam er een dag
Dat de deur weer open ging
Ik mocht naar buiten
Alsof vrijheid iets was wat ik moest verdienen
En ik kreeg het bij goed gedrag
Gedrag dat binnen de hokjes paste
Maar ik wist niet meer wat het was
Ik wist niet meer hoe het voelde
Om zelf te bepalen waar mijn voeten heen gingen
Ik moest wennen aan het licht
Na lange tijden donker
Maar langzamerhand
Leer ik steeds een beetje meer
Hoe ik weer iets kan worden
Wat lijkt op mezelf
En langzamerhand
Leer ik steeds een beetje meer
Hoe ik weer mag voelen
Zonder daarvoor gestraft te worden
Durf ik weer te praten
Te delen en voorzichtig ook
Te leven.
“Vrijheid? Ik werd continu in de gaten gehouden”
