“Het voelt alsof ik 1,5 jaar heb stil gestaan.”

Romee (19) kwam op haar 15e op een gesloten afdeling terecht. Thuis was de situatie goed maar haar sociale omgeving was gevaarlijk voor haar. Daarna bij dezelfde instelling op een open afdeling. Daar zat ze op haar 18e nog.

“Toen mijn 18e verjaardag eraan zat te komen, had ik een heel dubbel gevoel. Ik keek uit naar feesten en zonder toestemming van wie dan ook mijn eigen gang gaan.”
“Aan de andere kant was er veel onzeker. Ik zou vanaf mijn 18e naar begeleid wonen verhuizen, maar of dat zou gaan lukken en of er echt aan werd gewerkt werd mij niet verteld.”

Ik wist niks
“Het was gelukkig vrij snel zeker dat ik langer op de groep kon blijven wonen na m’n 18e verjaardag. Angst om op straat te komen heb ik niet gehad. Wel had ik veel frustratie over hoe ze voor mij bezig waren met het vinden van een woonplek. Ik wist niks.”

“Gelukkig kon mijn vader me helpen met alle financiële zaken die geregeld moeten zijn zodra je 18 bent. Als hij me niet had geholpen dan was dat nu nog steeds niet geregeld, want vanuit mijn begeleiders kreeg ik geen informatie.” 

Eenzaam
“Na mijn 18de verjaardag heb ik me lang eenzaam gevoeld. Ik bleef wonen op dezelfde groep omdat er geen andere woonplek voor me was. Ik was daar de oudste en had het meeste contact met een meisje van 12. Dat leeftijdsverschil is erg groot.” 

“Doordat de zorg die ik nodig had te laat werd aangevraagd heeft het erg lang geduurd voor ik naar begeleid wonen toe kon. Het heeft uiteindelijk 1,5 jaar geduurd.”

1,5 jaar stilstaan
“Het voelt alsof ik 1,5 jaar heb stil gestaan. Ik kon geen opleiding doen, ik was toe aan mijn eigen plek en voelde me eenzaam tussen veel jongere groepsgenoten.” 

“Op de woongroep moest ik verplicht meedoen met de dagbesteding. Daardoor was er geen tijd om aan m’n opleiding te beginnen.” 

“Inmiddels volg ik een opleiding tot dierenartsassistent. Ik ga met veel plezier naar school. Misschien dat ik hierna nog doorga met een HBO-opleiding. Het kan ook zijn dat ik verder ga met fysiotherapie voor honden. Ik ben er nog niet uit maar gelukkig heb ik nog even.”