Leden jongerenraad Het Vergeten Kind: “We zien nog steeds té veel verschillende hulpverleners”
08 september 2020
Kwetsbare kinderen in het jeugdzorgsysteem zien veel té veel verschillende hulpverleners. Maar liefst 64,6 als je op een leefgroep woont. Dat toonde het onderzoek ‘Constant nieuwe gezichten, ik crash daarvan ’van Stichting Het Vergeten Kind eerder dit jaar aan. Om deze misstanden een halt toe te roepen, startte Het Vergeten Kind afgelopen januari de campagne en petitie ‘Stop het wisselen van hulpverleners’. Unforgettables Annemara en Linda overhandigden de petitie - voorzien van 82.561 handtekeningen - aan minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid, Welzijn & Sport, de gezamenlijke gemeenten en de koepelorganisatie van jeugdhulpaanbieders. Ook gaf Het Vergeten Kind vijf aanbevelingen voor betere jeugdzorg in Nederland mee aan de minister, gemeenten en aanbieders. De drie partijen beloofden hiermee aan de slag te gaan. Nu - zeven maanden later - hebben we onze leden van de jongerenraad The Unforgettables gevraagd of zij iets van deze beloftes hebben gemerkt.
“Sinds januari heeft ons gezin 14 nieuwe gezichten gezien”
We hebben eind augustus een peiling gehouden onder de leden van onze jongerenraad; The Unforgettables. Deze ervaringsdeskundigen hebben veel verhalen te vertellen over jeugdhulp. De vragen uit de peiling gingen over ons campagnethema: ‘Stop het wisselen van hulpverleners’. Op de vraag hoeveel hulpverleners de leden van de jongerenraad hebben gezien tot en met januari 2020, is het antwoord gemiddeld: 76,6. Sinds januari zijn daar gemiddeld 4,9 hulpverleners bij gekomen. “Sinds januari heeft ons gezin 14 nieuwe gezichten gezien”, geeft een Unforgettable aan.
Ook hebben we The Unforgettables gevraagd of de situatie wat betreft de wisselingen van hulpverleners is veranderd. Deze vraag hebben 16 leden beantwoord: voor één Unforgettable is de situatie verslechterd, voor tien is deze hetzelfde gebleven en voor slechts vijf jongeren is de situatie verbeterd. “Veel hulpverleners konden mij niet helpen met mijn klachten, dus ben elke keer doorverhuisd naar een andere hulpverlener”, zegt een Unforgettable.
Verder hebben we The Unforgettables gevraagd naar het contact met hulpverleners in de coronaperiode. Zes jongeren geven aan dat het contact hierdoor niet is veranderd. Andere leden hebben het vooral over de wijze van communiceren en de manier van contact hebben. Unforgettable: ‘Mijn psycholoog wilde videobellen. Via het videobellen ook EMDR. [therapeutische behandelmethode vaak toegepast bij trauma] Dit heb ik afgeslagen. Ik heb liever face to face contact.’
Het Vergeten Kind zal bij beleidsmakers op het thema blijven hameren en erop toezien dat het stoppen van hulpverleners niet van de agenda verdwijnt. Zodat de kinderen concreet de positieve effecten zullen ervaren. Met de drie partijen is afgesproken dat Het Vergeten Kind én de Unforgettables gaan deelnemen aan bijeenkomsten in de zorgregio’s. Daar worden de afspraken gemaakt over de kwaliteit van de zorg. Lees ook: The Unforgettables en Het Vergeten Kind opnieuw in gesprek met Hugo de Jonge over aanbevelingen voor een betere jeugdzorg.
Impact wisselingen op kinderen
Binnen de jeugdhulp krijgen kinderen veel wisselende hulpverleners aangewezen. Dat dat aantal zo hoog is, komt onder andere doordat kinderen vaak doorverhuizen binnen de jeugdhulpverlening. Voor onze campagne ‘Stop het wisselen van hulpverleners’ bevroegen we 110 kinderen en 89 hulpverleners over de vele gezichten in de jeugdzorg en de impact hiervan op de kinderen. Ons onderzoek ’Constant nieuwe gezichten, ik crash daarvan’ toont aan dat uithuisgeplaatste kinderen gemiddeld zes keer zijn verplaatst.
Deze wisselingen en het niet kunnen opbouwen van een vertrouwensband met stabiele volwassenen heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van jongeren. Meer dan driekwart van de kinderen in het onderzoek geeft aan dat ze te vaak hun levensverhaal moeten vertellen. Daardoor voelen kinderen zich niet begrepen en herbeleven ze onnodig vaak nare herinneringen. Ook vinden ze het moeilijk om nieuwe hulpverleners te vertrouwen en hebben ze geen behoefte (meer) om een band op te bouwen met hun begeleiders. Het verliezen van een hulpverlener kan traumatiserend zijn en veel kinderen vinden het lastig om zo veel hulpverleners te hebben. 71% vinden het er té veel. Daarvan vindt 25% dat het door dat hoge aantal hulpverleners ook slechter gaat met hem of haar.